Konzumni bazeni (tovilišta), najčešće se naseljavaju u proljeće i to sa već proizvedenom mlađi koja ima individualnu masu između 70-100 grama. Naseljava se najčešće sa oko 2000-2500 komada šaranske mlađi te veličine. To je potrebno da bi se na kraju uzgojne sezone dobile konzumne jedinke šarana od 800 do 1200 grama. Gubitci u tovilištu su značajni i ukoliko su se provodile sve agrotehnološke i dezinfikacione mjere ti gubitci iznose 20-25% u odnosu na broj mlađi koja je nasađena. Tokom uzgojne sezone na kraju ciklusa, ukupno se ostvari proizvodnja 22,5 tona/ha. Ova proizvodnja je zadovoljavajuća, ali prethodno moraju da se realizuju neki uslovi:
1) u tovilištu mora da bude zadovoljavajući nivo prirodne hrane i da se u korelaciji sa nivoom prirodne hrane daje dodatna hrana šaranu. Na ovaj način moguće je ostvariti niži hranidbeni koeficijent, manji nivo potrošnje dodatne hrane i na taj način pojeftiniti ukupnu proizvodnju. Prirodna hrana svakako zavisi od kvaliteta đubrenja tovilišta;
2) u tovilištu voda mora da bude na zadovoljavajućem nivou, a parametri koji određuju fizičko-hemijski sastav (pH, O2, organske materije, amonijak, temperatura) moraju da budu u granicama za uzgoj toplovodnih (ciprinidnih)vrsta ribe;
3) u tovilištu se mora pratiti zdravstveno stanje jedinki, što se obezbjeđuje stalnim nadzorom veterinarske službe;
4) tokom uzgojne sezone (april-novembar), moraju se pratiti hidrometeorološki uslovi na mikrolokaciji ribnjaka i moraju se preduzeti adekvatne mjere.
Pored dvogodišnjeg primjenjuje se i trogodišnji turnus proizodnje šarana, i to se realizuje u polikulturi.
Osnovni cilj trogodišnje proizvodnje je da se dobiju pojedinačni primjerci veći od 1200 grama. Tokom trogodišnje proizvodnje u nasadu tovilišta koriste se i veći i manji mladunci (jednogodišnjeg i dvogodišnjeg uzrasta). Najbolji proizvodni rezultati dobijaju se kombinovanjem raznih uzrastnih kategorija šarana, ali i drugih toplovodnih riba koje se gaje u polikulturi. Kombinacija nasada tovilišta sa mladuncima realizuje se prema tzv. varijantama nasada, što zavisi i od produktiviteta ribnjaka.
Bez obzira da li se radi od dvogodišnjoj ili trogodišnjoj proizvodnji, mlađ se naseljava u proljetnom periodu i uzgajaju se tokom vegetacijske sezone (od aprila do novembra).
Ukoliko se radi o šaranskoj mlađi koja se uzgaja duži period, a prezimljavanje je u specijalnim bazenima koji se nazivaju zimovnici oni se zajedno sa jednogodišnjom mlađi naseljava u proljeće. Prije nasađivanja tovilišta, mlađ se sortira i zdravstveno pregleda. Mlađ se u tovilište prenosi u živom stanju i to u posudama koje imaju perforirano dno i te posude nazivaju se kible. Da bi tačno utvrdili broj mlađi kojom se naseljava tovilište, potrebno je prebrojati svaku 10 kiblu i preračunati na potreban broj.
Pored prirodne hrane koja postoji utovilištu, mladunci se počinju odmah dodatno prihranjivati.
Dnevni obrok dodatne hrane izračunava se u odnosu na ukupnu masu šarana u tovilištu i temperature vode. Dodatna hrana može imati klasičan sastav sa ribljim brašnom, sojinim brašnom kojima je dodata masna komponenta, stočni kvasac, mineralno-vitaminski premiks i još neke komponente.
Pored ove hrane postoje specijalne vrste hrane sa svim nutritivnim komponentama za tovljenje šarana. Tokom proizvodnje u tovilištu vrše se u kontrolni ribolovi, koji se najčešće vrše mrežama „sačmaricama“, koje se nasumice bacaju po površini vode tovilišta. Ulovljenim primjercima se prekontroliše individualna masa i zdravstveno stanje.
Nema komentara:
Objavi komentar