Razni sistemi ganjenja jagoda

U proizvodnji jagode mogu se koristiti sljedeći sistemi gajenja:

na otvorenom polju, sa i bez zastiranja zemljišta folijom, 
na otvorenom polju, sa i bez navodnjavanja,
 u plastenicima,
 u polietilenskim tunelima,
 u saksijama, uz pritke,
 u pokretnim staklarama,
 u sistemu klošea,
 pod folijom ili staklom i 
u sistemu špalira.

Među nabrojanim sistemima uzgoja jagode jedino prva četiri imaju širu primjenu u proizvodnoj praksi, dok ostali prvenstveno predstavljaju načine gajenja ove kulture za amaterske zasade. Sistem gajenja jagode na otvorenom polju, bez zastiranja zemljišta folijom može se organizovati na veći broj načina, i to:

- u prostim redovima, 

- u pantljikama, 

- u lejama, 

- slobodno u polju bez redova i 

- u kombinaciji sa drugim kulturama. 

Gajenje jagode na otvorenom polju, bez zastiranja folijom, sadnjom u prostim redovima, najrašireniji je i najprikladniji način uzgoja ove kulture na većim proizvodnim površinama. Pri ovom načinu gajenja razmaci sadnje zavise od načina obrade zemljišta u jagodnjacima. 

Ukoliko se radi o gušćoj sadnji, razmaci između redova obično su 60 cm, a u redu 30 cm. 

U slučajevima projektovanja upotrebe mehanizacije u zasadu,- rastojanja između redova su nešto veća, i kreću se u intervalu 75 - lio cm, a u redu 20 - 45 cm. Sadnja na otvorenom, u pantljike pogodan je način uzgoja jagode u slučajevima planiranja korištenja herbicida, u borbi protiv korova i projektovanja navodnjavanja jagodnjaka. Pantljike čine 2 - 3 prosta reda, razmaci između pantljika su 75 - lio cm, a razmaci između redova u pantljikama i biljaka unutar reda 20 - 45 cm. Sadnja na otvorenom, u lejama koristi se uglavnom pri amaterskom gajenju jagode. Širina leja kreće se u intervalu 75 - lio cm., a razmaci u redovima iznose 40-50 x 20-30 cm. Uzgoj jagode, slobodno, na otvorenom često se preporučuje kao pogodan sistem gajenja ove voćne vrste za područja sa nešto nižim temperaturama tokom zimskog perioda. Ovaj način uzgoja podrazumjeva sadnju jagode u prostim redovima, sa razmacima, međurednim 90 - l40 cm., a u redu 45 - 50 cm., te izostajanje uklanjanja novih jedinki tokom vegetacije, odnosno puštanje bokora i novih živica da slobodno rastu. Druge vrste koje se najčešće kombinuju sa uzgojem jagode su: mrkva, salata, luk, kupus i si.

Gajenje jagode na otvorenom polju, uz zastiranje folijom, takođe je vrlo čest sistem uzgoja ove kulture u komercijalnim zasadima. 

Crna folija (PVC) kojom se prekriva zemljište u jagodnjaku ima zadatak povećanja toplote i konzervisanja vlažnosti zemljišta, te sprječava razvoj korovskih biljaka i održava plodove čistim za vrijeme njihovog sazrijevanja i berbe. Za uzgoj jagode u trogodišnjem ili četvorogodišnjem vremenskom periodu koristi se folija debljine 2 mm., ista se nakon zastiranja zemljišta na rubovima, sa svih strana ukopava u zemlju 5 - 6 cm i ukoliko već ne postoje fabrički izbušena mjesta, buše rupe, na razmacima 20-30 x 35-40 cm, za obvljanje sadnje. Upotrebom folije, u odnosu na standardne načine proizvodnje jagode, prinosi ove vrste veći su i do 40%, sazrijevanje je ranije i do lo dana, a rentabilnost gajenja je veća i do 30 - 40%.Sistem gajenja jagode u plastenicima podrazumjeva uzgoj ove kulture u pokretnim ili nepokretnim prostorima najčešće pokrivenim polietilenskom folijom.

 Dužina plastenika obično se kreće lo -15 m, širina 3 - 6 m, a visina 1,6 - 2,5 m. 

Način gajenja jagode u ovom sistemu identičan je gajenju u polietilenskim tunelima. Uzgoj jagode u polietilenskim tunelima predviđa postavljanje drvenih ili metalnih polukružnih konstrukcija prekrivenih polietilenskim folijama nad redove gajenih bokora. Temperatura vazduha u tunelima prekrivenim folijom veća je za 6 -12 *C nego na otvorenom polju, prinosi su veći i do 5o%, a zrenje plodova je ranije i do 3o dana. Dimenzije tunela mogu biti različite. Oni su najčešće široki 1,2 - 3,5 m, visoki o,5 -1,7 m, a dugi su koliko i sami redovi.