Mulčiranje ili zastiranje je takav način održavanja zemljišta kada se po čitavoj površini ili samo ispod krune voćaka razastru najraznovrsnije organske materije i otpaci (slama, plijeva, pokošeno sijeno, pokošeni korov, lišće, strugotina, sitno granje, pasuljevina, vreže od bostana i tikava i dr.).
Prva biološka, tehnička i ekonomska preimućstva mulčiranja zapazili su istraživači i praktičari u SAD još 1017.Oni su utvrdili da zastirka ublažuje variranje temperature zemljišta (temperaturne razlike između dana i noći i ljeta i zime). Mulčiranje je vrlo korisno na toplijim južnim položajima i u kontinentalnim zonama, gdje su temperaturne razlike jako visoke i gde se zemljište zamrzava. Ispod
prostirke je zemljište po danu hladnije a po noći i zimi znatno toplije nego Sto je to pri ostalim sistemima održavanja zemljišta. Mulčiranjem se zadržava vlaga. Mulčirarje daje dobre rezultate prvenstveno u krajevima u kojima godišnje padne preko 700 mm taloga.
Ako se prostirka dovlači sa strane, onda mulčiranje daje veoma dobre rezultate i u aridnim predjelima.
Postoje tri sistema mulčiranja: a) ledina mule - u kojoj se cijela površina u voćnjaku zalivadi pa se onda trava kosi i razastire: b) dodatni mulč - u kojem se pokošenoj travi dodaje raznovrsna krovina sa strane: i c) kombinacija mulča sa obradom zemljišta, u kojoj se na obrađena mjesta razastre razna krovina, odnosno dodaje mulč. Ledina mulč je najrašireniji sistem, a primjenjuje se u krajevima u kojima godišnje padne preko 750 mm taloga. Zemljište se u voćnjaku ne obrađuje već se zalivadi. U jesen i s proleća se đubri mineralnim PK đubrivima.
Trava se u toku vegetacije kosi 2-3 puta i ne iznosi se iz voćnjaka već ostaje na mjestu po cijeloj površini.
Ukoliko nema dovoljno trave, onda se on stavlja duž redova u vidu pojaseva, ili se stavlja samo ispod krošnji voćaka, s tim da debljina sloja trave bude najmanje 15 cm. Ovako razastrta trava ublažuje nepovoljno dejstvo ledine i sprečava rašćenje nove trave. Mulčiranje pored pozitivnih osobina ima i nedostatke koji ograničavaju masovnu primenu u voćarstvu (zastirka je relativno skupa za održavanje zemljišta i velika investicija u prvoj godini podizanja voćnjaka). Zatim postoji mogućnost pojave požara u voćnjaku, u prostirci se mogu namnažiti miševi i voluharice koje mogu pričiniti veće štete na voćkama, otežani su navodnjavanje i đubrenje, stvaraju sc povoljni uslovi za razvitak štetočina, slabiji vojeni taloži ne dopiru u zemljište, pa od njih voćke nemaju koristi. Pojedine voćne vrste različito reaguju na mulčiranje. U našim uslovima mulčiranje se pokazalo naročito korisnim za jabuku, krušku, šljivu, ribizlu i jagodu, a slabije za breskvu i kajsiju. Zapravo breskvu i kajsiju kao i rane sorte pojedinih voćnih vrsta nije neophodno mulčirati, jer manje stradaju od suše.
Nema komentara:
Objavi komentar